Ajurweda – Ashwagandha właściwości
Ajurweda a właściwości Ashwagandhy. Ashwagandha uznawana jest za roślinę o właściwościach leczniczych i regenerujących. Doskonale znana w medycynie ajurwedyjskiej już od tysięcy lat, a pierwsze przypisy o jej działaniu pochodzą z starożytnych Indii. Ten niewielki krzew o wydłużonych liściach oraz pomarańczowo-czerwonych owocach znany jest również jako żeń-szeń indyjski, witania ospała (Withania somnifera), śpioszyn lekarski czy też wiśnia zimowa. W Polsce Ashwagandha zyskała popularność dopiero na przestrzeni ostatnich lat, szczególnie ze względu na jej korzystny wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego.
Ajurweda – właściwości Ashwagandhy
Medycyna ajurwedyjska wykorzystuje naturalne metody leczenia oraz ziołolecznictwo. Ashwagandha to jedna z najważniejszych roślin w Ajurwedzie. Swoją nazwę zawdzięcza właściwościom wzmacniającym, gdzie “ashwa” oznacza konia, a “gandha” siłę. Mówi się, że stosując ashwagandhę można zyskać siłę i końskie zdrowie. W celach leczniczych wykorzystuje się liście i korzeń rośliny, gdyż to właśnie w tych częściach znajduje się najwięcej dobroczynnych substancji. Szczególnie ich duża ilość występuje w korzeniu.
Obok kurkumy, imbiru, brahmi czy też gotu kola, ashwagandha jest jedną z najczęściej wykorzystywanych roślin w medycynie ajurwedyjskiej. Zawdzięcza ona swoją magiczną moc dzięki cennym grupom związków:
– glikowitanolidom – znajdujących się w korzeniu i działających adaptogennie;
– witanolidom – obecnych w zielu i działających przeciwbakteryjne oraz antynowotworowe;
– flawonoidom – wykazujących działanie antyoksydacyjne;
– saponinom – o właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwwirusowych, przeciwgrzybiczych, przeciwzapalnych;
– kumarynie – działającej przeciwbólowo, przeciwobrzękowo, antynowotworowo, niwelującej stany zapalne


Korzyści jakie przynosi spożywanie Ashwagandhy?
- Korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, w tym mózgu. Na szczególną uwagę zasługuje zdolność ashwagandhy do wzmacniania koncentracji, z tego względu stosowana jest w okresach wzmożonego wysiłku umysłowego, na przykład w trakcie egzaminów lub w czasie intensywnej pracy umysłowej.
- Wzmacnia układ odpornościowy. Związane jest to z wysoką zawartością dobroczynnych substancji aktywnych, takich jak witanolidy, glikowitanolidy i witanozydy, które działają antybakteryjnie, przeciwnowotworowo. Jednocześnie wzmacniają odporność na stres, dzięki czemu zwiększają psychiczną wydolność organizmu.
- Ashwagandha pomaga obniżyć poziom cholesterolu LDL (potocznie określanego mianem “złego cholesterolu”). Jednocześnie podnosi przy tym poziom HDL, którego obecność uznawana jest za ważną dla zdrowia.
- Według badań ashwagandha posiada zdolność do redukowania napięcia i niepokoju związanego z nadmierną ilością stresu. Odkryto, że zawarte w niej witanozydy wykazują działanie przeciwdepresyjne i pomagają zmniejszyć odczuwany lęk. Regularne stosowanie ekstraktu z ashwagandhy pomaga szczególnie osobom zmagającym się z chronicznym stresem oraz osobom, które mają problemy ze snem.
- Regularne spożycie ashwagandhy pomaga zwiększyć masę i siłę mięśni oraz wydolność organizmu. Nie dziwi zatem fakt, że żeń-szeń indyjski zdobył ogromną popularność wśród osób aktywnych fizycznie. Sportowcy, którzy dwa razy dziennie przez 8 tygodni przyjmowali ekstrakt z korzenia ashwagandhy, istotnie zwiększyli zdolność organizmu do pochłaniania tlenu.
Jak stosować Ashwagandhę?
Ashwagandha uznawana jest za roślinę bezpieczną dla organizmu. Jednak osoby stosujące różnego rodzaju leki powinny skonsultować suplementację z lekarzem lub innym specjalistą, aby wykluczyć ryzyko groźnych dla zdrowia interakcji leku z roślinnymi substancjami. Kobiety w ciąży powinny zrezygnować ze stosowania preparatu, ponieważ w przypadku nadmiernego jej spożycia może dojść nawet do poronienia.
Roślina ta dostępna jest w wielu suplementach diety, najczęściej jako ekstrakt w formie tabletki, mielonego proszku, a także kapsułek czy też kropli. Na co zwrócić uwagę wybierając preparaty zawierające zioło Ashwagandha? Ekstrakt z tej rośliny powinien być standaryzowany na zawartość witanolidów, czyli najcenniejszych związków aktywnych.